اعوذبالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
حکمت ۳۲۴ کتاب شریف نهج البلاغه
و قال الامام علي عليه‌السلام
اِتَّقُوا مَعَاصِيَ اللّهِ فِي الْخَلَوَاتِ، فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الْحَاكِمُ.
امام علی عليه السلام فرمود:
از عصيان خداوند در خلوتگاه‌ها بپرهيزيد، چراكه شاهد،
همان حاكم و دادرس است.
شرح و تفسير
از معاصى پنهانى بپرهيزيد
امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكته‌اى اشاره مى‌كند كه بسيارى عملاً از آن غافلند يا خود را به تغافل مى‌زنند. مى‌فرمايد: «از عصيان خداوند در خلوتگاه‌ها بپرهيزيد، چراكه شاهد، همان حاكم و دادرس است»؛(اتَّقُوا مَعَاصِيَ اللّهِ فِي الْخَلَوَاتِ، فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الْحَاكِمُ).
بسيارى از مردم به خصوص آن‌هايى كه به پاكى و تقوا مشهورند يا موقعيت اجتماعى خاصى دارند از انجام معاصى آشكار پرهيز مى‌كنند؛ ولى در خلوتگاه از آن ابا ندارند. امام عليه السلام به اين‌گونه افراد هشدار مى‌دهد كه از عصيان خدا در خلوتگاه نيز به شدت بپرهيزيد، زيرا در آن‌جا نيز خدا شاهد و ناظر آن‌هاست؛ همان خدايى كه افزون بر شاهد و ناظر بودن، حاكم و قاضى نسبت به اعمال آنها نيز هست.
در محاكم معمولى، شاهد و حاكم و مجرى حكم، سه فرد متفاوتند؛ ممكن است حاكم در شهادت شهود ترديد كند يا به دليل شك در وثاقت آنها، يا احتمال اشتباه دربارۀ آنها به سبب قرائنى كه موجب شك و ترديد مى‌شود، شهادتشان را نپذيرد؛ ولى آن‌جا كه شاهد و حاكم يكى است اين‌گونه احتمالات راه ندارد.
قرآن مجيد نيز در آيات فراوانى روى اين مسئله تأكيد كرده است. در يك جا دربارۀ كسانى كه شبانه جلسات خصوصى تشكيل مى‌دانند و بر ضد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله توطئه مى‌كردند مى‌فرمايد:
«وَ هُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ ما لا يَرْضى مِنَ الْقَوْلِ»؛
و هنگامى كه در مجالس شبانه، سخنانى كه خدا راضى نبود مى‌گفتند، خدا با آنها بود».
نيز در جاى ديگر مى‌فرمايد:
«ما يَكُونُ مِنْ نَجْوى ثَلاثَةٍ إِلاّ هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَةٍ إِلاّ هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنى مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْثَرَ إِلاّ هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ ما كانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ»؛
هيچ‌گاه سه نفر با هم نجوا نمى‌كنند مگر اين‌كه خدا چهارمين آن‌هاست، و هيچ‌گاه پنج نفر با هم نجوا نمى‌كنند مگر اين‌كه خدا ششمين آن‌هاست، و نه تعدادى كمتر و نه بيشتر از آن مگر اين‌كه او همراه آن‌هاست هرجا كه باشند، سپس روز قيامت آنها را از اعمالشان آگاه مى‌سازد، چراكه خدا به هرچيزى داناست!».
در جاى ديگر در عبارتى كوتاه و پرمعنا مى‌فرمايد:
«وَ هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ»؛
او با شماست هرجا كه باشيد».
لقمان حكيم نيز به فرزندش هشدار مى‌دهد و مى‌گويد
:«يا بُنَيَّ إِنَّها إِنْ تَكُ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ فِي صَخْرَةٍ أَوْ فِي السَّماواتِ أَوْ فِي الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللّهُ إِنَّ اللّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ»؛
پسرم! اگر به اندازۀ سنگينى دانۀ خردلى (كار نيك يا بد) باشد، و در دلِ سنگى يا در (گوشه‌اى از) آسمان‌ها و زمين قرار گيرد، خدا آن را (در قيامت براى حساب) مى‌آورد؛ خداوند دقيق و آگاه است!».
اين تعليم قرآنى و الهى چنان مسلمانان را تربيت مى‌كند كه خلوت و جلوتى براى خود قائل نباشند و همه جا را يكسان بدانند و به اين ترتيب از معاصى پنهانى كه گاه بسيار خطرناك‌تر از معاصى آشكار است، بپرهيزند.
اين بحث را با حديثى از امام صادق عليه السلام از كتاب شريف كافى پايان مى‌دهيم.
آن حضرت به يكى از يارانش فرمود:
«خَفِ اللَّهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ وَ إِنْ كُنْتَ لا تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ فَإِنْ كُنْتَ تَرَى أَنَّهُ لا يَرَاكَ فَقَدْ كَفَرْتَ وَ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ يَرَاكَ ثُمَّ بَرَزْتَ لَهُ بِالْمَعْصِيَةِ فَقَدْ جَعَلْتَهُ مِنْ أَهْوَنِ النَّاظِرِينَ عَلَيْكَ؛
از خدا بترس آن‌گونه كه گويى او را مى‌بينى (كه شاهد و ناظر اعمال توست) و اگر تو او را نمى‌بينى او تو را می بیند. اگر فكر كنى او تو را نمى‌بيند كافر شده‌اى (زيرا علم خدا را محدود شمرده‌اى) و اگر مى‌دانى تو را مى‌بيند؛ ولى باز در مقام معصيت او بر مى‌آيى، او را از كمترين بينندگان نسبت به خود قرار داده‌اى».
زيرا از يك نگاه كنندۀ عادى شرم دارى اما از خدا شرم نمى‌كنى كه در خلوت گناه مى‌كنى.
منبع: کتاب شریف پیام امیرالمومنین علیه السلام شرحی نوین بر کتاب شریف نهج البلاغه تالیف آقای ناصر مکارم شیرازی ، انتشارات امام علی علیه السلام
————————————————-
متأسفانه بسیاری از اوقات، ما گناهان را به خاطر حفظ آبروی اجتماعی خود ترک می‌کنیم. گناهان علنی این‌طور است. می‌گوییم: شاید از چشم مردم بیفتیم. می‌گوییم: نکند مردم به ما بد نگاه کنند. نگرانیم که مبادا از چشم مردم بیفتیم، ولی غافلیم از این‌که داریم از چشم خدا و امام زمان می‌افتیم و برای ما مهم نیست.
ما گاهی از یک کودک و از یک نوجوان پرهیز می‌کنیم. می‌گوییم: صلاح نیست. بعضی از گناهان را به خاطر آبروی اجتماعی‌مان ترک می‌کنیم. حتّی بعضی از حلال‌ها را هم انجام نمی‌دهیم. می‌گوییم در شأن ما نیست. یعنی ما به خاطر نگاه مردم از حلال هم صرف‌نظر می‌کنیم. می‌گوییم: مردم می‌گویند: این آقا چرا این کار را انجام داد. واقعاً همین‌طور است. حلال خدا را کنار می‌گذاریم. آن وقت حرام خدا را در غیب و پنهان انجام می‌دهیم. آیا واقعاً خدا را آن‌قدر ناظر نمی‌دانیم؟! آیا واقعاً خدا را باور نداریم؟!
پدر و پسری برای سرقت به باغی رفته بودند. پدر مشغول سرقت شد و به پسر گفت: مواظب باش، اگر کسی ما را دید خبر بده. پدر فکر کرد شاید صاحب باغ، یا عابری بیاید. تا پدر کار خود را شروع کرد، پسر گفت: بابا دارد ما را می‌بیند. پدر به عجله پایین آمد و گفت: چه کسی؟ گفت: خدا. گفت: منظورم خدا نبود.
منبع:کتاب شریف وعده های الهی به صابران،تالیف آقای حسین حسینی قمی، انتشارات عطش
والعاقبه للمتقین
التماس دعا
یا مهدی
موضوعات مرتبط: ورع و تقوا ، سیر و سلوک ، عفت
برچسب‌ها: ناصر مکارم شیرازی , حسین حسینی قمی
اعوذبالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
........................................................
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ :«أَوَّلُ مَنْ يَدْخُلُ اَلْجَنَّةَ شَهِيدٌ وَ عَبْدٌ مَمْلُوكٌ أَحْسَنَ عِبَادَةَ رَبِّهِ وَ نَصَحَ لِسَيِّدِهِ وَ رَجُلٌ عَفِيفٌ مُتَعَفِّفٌ ذُو عِبَادَةٍ.»
منبع حدیث: کتاب شریف بحار الانوار ، تالیف آقای محمد باقر مجلسی ،جلد ۶۸، صفحه ۲۷۲
........................................................
نخستین کسی که وارد بهشت می‌شود کیست؟ رسول خدا صل الله علیه و اله فرمودند:
نخستین کسی که وارد بهشت می‌شود شهید است … و مرد پاکدامنی که عفت خویش را نگه داشته است و بندگی خدا کند.
کسی که از عفت خویش مراقبت کند، همانند شهید از نخستین کسانی است که وارد بهشت می‌شود. یعنی دوشادوش شهیدان راهی بهشت می‌شود.
مرحوم آقای محمد باقر مجلسی می‌فرماید: «متعفّف» یعنی این‌که با سختی پاکدامنی را برای خود فراهم می‌کند. واقعاً سخت است.
........................................................
پيامبر صلى الله عليه و آله:
«إنَّ اللّهَ يُحِبُّ الحَيِىَّ الحَليمَ العَفيفَ المُتَعفِّفَ؛
خداوند انسان با حياى بردبار پاكدامن با مناعت را دوست دارد.»
منبع حدیث:کتاب شریف كافى، جلد ۲، صفحه ۱۱۲، حدیث ۸
........................................................
برترین عبادات
از این بالاتر امام باقر علیه‌السلام فرمودند:
«مَا عُبِدَ اللهُ بِشَیْءٍ افْضَلُ مِنْ عِفَّهِ بَطْنٍ وَ فرْجٍ؛ خداوند بندگی نشده است به چیزی که برتر از عفت شکم و شهوت باشد.»
این‌که انسان بتواند در برابر ارتباطات نامشروع خود را حفظ کند و پاکدامنی پیشه کند، بالاترین عبادت است.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند:
«أَفْضَلُ الْعِبَادَهِ الْعَفَافُ؛ بالاترین عبادت پاکدامنی است.»
ما نمازهای خود را می‌خوانیم، زیارت می‌رویم، مکّه مشرّف می‌شویم. اگر انسان بتواند در برابر این گناه مقاومت کند، از همۀ این عبادت‌ها بالاتر است.
زیباترین صبر
امیر مؤمنان (ع) می‌فرمایند:
«صَبرٌ عِندَ المُصیبَۀ حَسَنٌ جَمِیل وَ اَحسَنُ مِن ذلِکَ الصَّبرُ عِندَ ما حَرَّمَ اللهُ عَزّ و جلّ عَلَیک؛ صبر بر مصیبت خوب و زیباست، ولی بهتر از آن، صبر بر گناه است.»
چنان‌که در ادامه می‌فرماید:
«و الذِّکرُ ذِکرانِ ذِکرُ اللهِ عزَّ و جلَّ عِندَ المُصیبَهِ وَ اَفضَلُ مِن ذلِکَ ذِکرُ اللهِ عِندَ ما حَرَّمَ اللهُ عَلَیکَ فَیکونُ حاجِزاً؛
ذکر دو نوع است:
یکی ذکر خدا در هنگام مصیبت؛ و بهتر و بالاتر از آن یاد خدا در جایی است که خداوند چیزی را بر تو حرام داشته است و یاد خدا مانع از ارتکاب آن حرام می‌شود.»
وقتی بین صبر بر طاعت و صبر بر معصیت، یعنی انجام طاعت و ترک گناه مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم انسان طاعت‌ها را انجام می‌دهد. و خیلی سخت نیست. امّا ترک گناه خیلی مشکل است. از لذّت گناه گذشتن بسیار سخت است.
فراوان‌اند کسانی که واجبات خود را انجام می‌دهند. نماز می‌خوانند. ماه رمضان روزه می‌گیرند. وقتی مستطیع می‌شوند به حج خانه خدا مشرّف می‌شوند. و آمادگی برای انجام واجبات و حتّی مستحبات هم دارند، امّا پای گناه که به میان می‌آید می‌لنگند. هنر این است که انسان در این سختی‌ها بتواند پاکدامنی خود را حفظ کند.
امام باقر علیه‌السلام فرمودند:
اِذا فَعَلَ ذٰلِکَ خُلِعَ عَنْهُ الإیمانُ کَخَلْعِ القَمیصِ؛ اگر کسی گرفتار ارتباط نامشروع شد، همان‌طور که انسان پیراهن را از تنش بیرون می‌آورد، ایمان از او جدا می‌شود.
منبع:کتاب شریف وعده‌های الهی به صابران، تالیف آقای حسین حسینی قمی
___________________
امام باقر علیه السلام می فرمایند:
«أيُّما عَبدٍ كانَ لَه صُورةٌ حَسَنةٌ مَع مَوضِعٍ لا يَشينُهُ،ثُمَّ تَواضَعَ للّٰهِ، كانَ مِن خالِصَةِ اللّٰهِ.قالَ:قُلتُ:ما مَوضِعٌ لا يَشينُهُ؟قالَ:لا يكونُ ضَرَبَ فيهِ سِفاحٌ.»
«هر بنده‌اى كه زيباروى و بى عيب باشد و سپس در برابر خداوند فروتنى كند،از بندگان خالص و خاصّ خداست.عرض كردم:منظور از بى‌عيب چيست؟فرمود:بدكاره‌اى با او بى عفّتى نكرده باشد.»
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: «مَن مَلَكَ نَفسَهُ إذا غَضِبَ،وإذا رَغِبَ،وإذا رَهِبَ،وإذا اشتَهىٰ،حَرَّمَ اللّٰهُ جَسَدَهُ علَى النّارِ.»
امام صادق عليه السلام:« هر كس،وقتى خشم مى‌گيرد،يا به چيزى رغبت پيدا مى‌كند،يا مى‌ترسد و يا هوس چيزى را مى‌كند خويشتندارى ورزد،خداوند پيكر او را بر آتش حرام گرداند.»
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :« أشجَعُ النّاسِ مَن غَلَبَ هَواهُ .»
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : «شجاعترين مردم، كسى است كه بر هوس خود چيره آيد.»
رسول الله صلى الله عليه و آله : «إنّ الشَّديدَ لَيسَ مَن غَلَبَ النّاسَ ، و لكِنَّ الشَّديدَ مَن غَلَبَ على نَفسِهِ ».
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :« پهلوان كسى نيست كه بر مردم چيره شود، بلكه پهلوان كسى است كه بر نفْس خود چيره شود.»
تنبيه الخواطر : قيلَ : مَرَّ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله بقَومٍ فيهِم رجُلٌ يَرفَعُ حَجَرا يُقالُ لَهُ : حَجَرُ الأشِدّاءِ ، و هُم يَعجَبونَ مِنهُ ، فقالَ : أ فَلا اُخبِرُكُم بما هُو أشَدُّ مِنهُ ؟ رجُلٌ سَبَّهُ رجُلٌ فحَلُمَ عَنهُ فغَلَبَ نَفسَهُ، و غَلَبَ شَيطانَهُ و شَيطانَ صاحِبِهِ .
تنبيه الخواطر : گفته شده است پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به عدّه اى برخورد كه در ميان آنان مردى در حال بلند كردن سنگى به نام سنگ پهلوانان بود و مردم از [نيروى ]او تعجّب مى كردند حضرت فرمود : آيا به شما بگويم پهلوانتر از اين مرد كيست؟ مردى كه ديگرى او را دشنام دهد و او بردبارى ورزد و بر نفْس خود چيره آيد و بر شيطان خود و شيطان او غلبه كند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : «مَن قَوِيَ على نَفسِهِ تَناهى في القُوَّةِ .
امام على عليه السلام : هر كه بر نفْس خود زور شود، به اوج زورمندى رسيده است.»
الإمامُ عليٌّ عليه السلام :« أغلَبُ النّاسِ مَن غَلَبَ هَواهُ بعِلمِهِ .
امام على عليه السلام : زورمندترين مردم، كسى است كه با دانش خود بر هواى نفْسش زور شود.»
نبی سُليمانُ عليه السلام : «إنّ الغالِبَ لِهَواهُ أشَدُّ مِن الّذي يَفتَحُ المَدينَةَ وَحدَهُ .
حضرت سليمان عليه السلام : كسى كه بر هوس خود پيروز شود، نيرومندتر از كسى است كه به تنهايى شهرى را فتح كند.»
منبع: کتاب شریف میزان الحکمه ، تالیف آقای محمد ری شهری ، موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث
___________________
عَنْ عَبْدِاللهِ ابْنِ سَنانِ قالَ: سَألتُ اباعَبدِاللهِ جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ الصّادِقَ عَلَیهِ السَّلامُ: فَقُلْتُ الْمَلائِکَةُ اَفْضَلُ اَمْ بَنُوآدَمَ فَقالَ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ اَمیرُالْمُؤْمِنینَ عَلِی بْنُ اَبیطالِبٍ عَلَیهِ السَّلامُ :«اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ رَکَّبَ فِی الْمَلائِکَةِ عَقْلاً بِلا شَهْوَةِ وَ رَکَّبَ فِی الْبَهائِمِ شَهْوَةً بِلا عَقْلٍ وَ رَکَّبَ فی بَنی آدَمَ کِلْتَیهِما فَمَنْ غَلَبَ عَقْلُهُ شَهْوَتَهُ فَهُوَ خَیرٌمِنَ المَلائِکَةِ وَ مَنْ غَلَبَ شَهْوَتُهُ عَقْلَهُ فَهُوَ شَرٌّمِنَ البَهائِمِ»
عبدالله بن سنان [از اصحاب امام صادق علیه السلام] نقل می کند: من از حضرت سؤال کردم که ملائکه افضل و بالاترند یا بنی آدم؟ پس حضرت علیه السلام فرمودند: امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام فرمودند:
«به راستی که خداوند عزّوجلّ در وجود ملائکه عقل را آمیخت، بدون آن که شهوت برایشان قرار دهد و در وجود حیوانات شهوت را در آمیخت بدون آن که عقل برایشان قراردهد. ولی دربنیآدم هر دو آنها را درهم آمیخت. پس هر انسانی که عقل او برشهوتش غلبه کند او بهتراز ملائکه است. و هر انسانی که شهوت او بر عقل او غلبه نماید او از حیوان پستتر و شرّتر است.»
منبع حدیث:
کتاب شریف بحارالانوار، تالیف آقای محمد باقر مجلسی (ره) ،جلد۶۰، صفحه ۲۹۹
والعاقبه للمتقین
التماس دعا
یا مهدی
موضوعات مرتبط: عفت
برچسب‌ها: حسین حسینی قمی
اعوذبالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود:
«مَنْ تَرَكَ مَعْصِيَةَ اللَّهِ مَخَافَةَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَرْضَاهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَة»
« اگر کسی از ترس خداوند متعال نافرماني او را ترک کرد، خداوند متعال روز قیامت او را راضی خواهد کرد.»
منبع حدیث:
کتاب شریف بحار الانوار ،تالیف آقای محمد باقر مجلسی (ره)، جلد۶۸ ، صفحه ۲۰۵ ،حدیث شماره ۱۰
_____________________
آقای ملا صالح مازندرانی(ره) در توضیح این حدیث بیان زیبایی دارد. می فرماید: پیامبر اکرم(ص) در این حدیث نفرموده است خدا چگونه او را راضی می کند. چرا؟ به خاطر این که عقل ما به حقیقت پاداشی که خدا می خواهد به بنده ای بدهد نمی رسد.
گاهی پدری به فرزند خود می گوید: شما فلان کار را انجام بده، من شما را راضی می کنم. کارفرمایی به کارگر خود می گوید: دو ساعت بیشتر کار کن، من شما را راضی می کنم. اینها همه قابل پیش بینی است.
اما اگر خداوند متعال به بنده ای بگوید: من به خاطر این که گناهی را ترک کردی، فردای قیامت شما را راضی می کنم، این قابل پیش بینی نیست. اگر امکان داشت پیامبر اکرم(ص) توضیح دهد، آن حضرت از این که بفرماید خداوند متعال چگونه بنده را راضی می کند، دریغ نداشت.
آقای ملا صالح مازندرانی(ره) می فرماید: ما حقیقت و کنه لطفی که خداوند متعال می خواهد به صابران در برابر گناه عنایت کند، نمی توانیم درک کنیم. لذا پیامبر اکرم (ص) سربسته اشاره کرده است.
ایشان یک اشاره کوتاهی دارند که زیباست. می فرمایند: پیامبر اکرم (ص) که نفرموده است، ولی من همین قدر می توانم بگویم که از یک آیه قرآن می توان فهمید که خداوند متعال می خواهد چه پاداشی به اینها بدهد. می گوید: خداوند متعال در سوره مبارکه توبه آیه شریفه ۷۲ فرموده است:
وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَمَسَاکِنَ طَیِّبَهً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَکْبَرُ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
خداوند به مردان و زنان با ایمان، باغ هایی از بهشت وعده داده که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و مسکن های پاکیزه ای در بهشت های جاودان نصیب آنان ساخته، و خشنودی و رضای خدا از همه اینها برتر است؛ و پیروزی بزرگ همین است!
صدق الله العلی العظیم
خداوند متعال در این آیه به اهل ایمان در سه مرحله وعده داده است: مرحله اول «جنات». مرحله دوم، خانه ها، مرحله سوم، «جنات عدن؛ بهشت جاودانه» یعنی تمام نمی شود و زوال پذیر نیست. ولی قرآن این ها را کافی نمی داند. بعد می فرماید: خداوند متعال از تو راضی است.
بعضی ها می گویند: چرا قرآن همیشه پاداش های مادی را می گوید. و پاداش های معنوی در قرآن کمتر گفته شده است. اتفاقا این آیه شریفه از آیاتی است که پاداش معنوی را مطرح می کند. بعد از «جنات تجری من تحتها الأنهار» و بعد از «مساکن» و بعد از «فی جنات عدن» می فرماید: «رضوان من الله أکبر، و رضایت خداوند بالاتر است.» یعنی خدا از تو راضی است. این که خداوند متعال از کسی راضی باشد، برترین پاداش است.
آقاي مجلسی (ره) می فرماید:ما در واجبات خیلی مشکل نداریم و آنها را انجام می دهیم ولی ما در برابر گناه کمتر صبر می کنیم و بیشتر در مورد پایداری در برابر گناه مشکل داریم . انجام واجبات و مستحبات خیلی دشوار نیست . ما برای مستحبات و زیارات خیلی آمادگی داریم ولی در مورد صبر بر گناه آمادگی لازم را نداریم . نماز خواندن کار خیلی سنگینی نیست . اگر انسان در مقابل گناه مقاومت کند هنر کرده است .
منبع توضیح:
آقای سید حسین حسینی قمی ،برنامه سمت خدا
_____________________
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند:
«سَبْعَةٌ يُظِلُّهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي ظِلِّهِ يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلاَّ ظِلُّهُ إِمَامٌ عَادِلٌ وَ شَابٌّ نَشَأَ فِي عِبَادَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَجُلٌ قَلْبُهُ مُتَعَلِّقٌ بِالْمَسْجِدِ إِذَا خَرَجَ مِنْهُ حَتَّى يَعُودَ إِلَيْهِ وَ رَجُلاَنِ كَانَا فِي طَاعَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَاجْتَمَعَا عَلَى ذَلِكَ وَ تَفَرَّقَا وَ رَجُلٌ ذَكَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَالِياً فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ وَ رَجُلٌ دَعَتْهُ امْرَأَةٌ ذَاتُ حَسَبٍ وَ جَمَالٍ فَقَالَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ وَ رَجُلٌ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فَأَخْفَاهَا حَتَّى لاَ يَعْلَمَ شِمَالُهُ مَا يَتَصَدَّقُ بِيَمِينِهِ.»
« هفت گروه اند كه خداى متعال،آنان را در آن روزى كه سايه‌اى [و پناهى] جز سايۀ او نيست،در سايۀ خود،جاى مى‌دهد:پيشواى دادگر؛جوانى كه در عبادت خداوند،رشد و پرورش يافته باشد؛مردى كه دل‌بستۀ مسجد باشد؛دو مردى كه به خاطر خدا،دوستى ورزند و بر اين دوستى گرد آيند و بر آن،از هم جدا شوند؛مردى كه زنى صاحب جاه و جمال،او را به خود بخوانَد،ولى او به آن زن بگويد:من از خدا مى‌ترسم؛ و مردى كه در خلوت،خدا را ياد كند و چشمانش اشكبار شوند، و مردى كه صدقۀ پنهانى بدهد،آن سان كه دست چپ او،از آنچه دست راستش انفاق مى‌كند،آگاه نشود.»
منبع حدیث:
کتاب شریف بحار الانوار , تالیف آقای محمد باقر مجلسی (ره)، جلد ۶۶ , صفحه ۳۷۷
_____________________
پيامبر اکرم (صلى الله عليه و آله):
«ما مِن شَيءٍ أحَبَّ إلى اللّٰهِ تعالىٰ مِن شابٍّ تائبٍ،وما مِن شَيءٍ أبغَضَ إلى اللّٰهِ تعالىٰ مِن شَيخٍ مُقيمٍ علىٰ مَعاصِيه»
«هيچ چيز نزد خداوند متعال محبوبتر از جوان توبه‌گر نيست و هيچ چيز نزد خداوند متعال منفورتر از پيرى كه بر گناهانش مداومت كند نمى‌باشد.»
منبع حدیث:
کتاب کنز العمّال فی سنن الاقوال و الافعال ، تالیف آقای علاءالدین علی بن حسام ، جلد ۴ ، صفحه۲۱۷ ، حدیث شماره ۱۰۲۳۳
_____________________
پيامبر اکرم (صلى الله عليه و آله):
«إنَّ اللّٰهَ تعالىٰ يُباهِي بالشابِّ العابِدِ المَلائكةَ،يقولُ:اُنظُرُوا إلىٰ عَبدي ! تَرَكَ شَهوَتَهُ مِن أجلي»
«خداوند متعال به وجود جوان عبادت پيشه بر فرشتگان مى‌نازد و مى‌فرمايد:بنگريد اين بندۀ مرا! به خاطر من از شهوت خويش دست كشيده است.»
منبع حدیث:
کتاب کنز العمّال فی سنن الاقوال و الافعال ، تالیف آقای علاءالدین علی بن حسام ، جلد ۱۵ ، صفحه۷۷۶ ، حدیث شماره ۴۳۰۵۷
_____________________
پيامبر اکرم( صلى الله عليه و آله):
«ما مِن شابٍّ يَدَعُ للّٰهِ‌ِ الدنيا ولَهوَها وأهرَمَ شَبابَهُ في طاعَةِ اللّٰهِ إلّا أعطاهُ اللّٰهُ أجرَ اثنَينِ وسَبعينَ صِدِّيقاً.»
«هيچ جوانى نيست كه دنيا و خوشيهاى دنيا را به خاطر خدا رها كند و جوانيش را در راه طاعت خدا به پيرى رساند، مگر اين كه خداوند پاداش هفتاد و دو صدّيق را به او عطا فرمايد.»
منبع حدیث:
کتاب شریف بحار الانوار ، تالیف آقای مجمد باقر مجلسی (ره)،جلد ۷۴،صفحه ۸۴
_____________________
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:
«إنَّ أحَبَّ الخلائقِ إلى اللّٰهِ عَزَّوجلَّ شابٌّ حَدَثُ السِّنِّ في صُورَةٍ حَسَنَةٍ جَعَلَ شَبابَهُ وجَمالَهُ للّٰهِ‌ِ وفي طاعَتِهِ،ذلكَ الذي يُباهِي بهِ الرحمٰنُ ملائكَتَهُ،يقولُ:هذا عَبدِي حَقّا»
«محبوبترين خلايق نزد خداوند عزّوجلّ جوان نورستۀ خوش سيمايى است كه جوانى و زيبايى خود را براى خدا و در راه طاعت او بگذارد.خداوند رحمان به وجود چنين جوانى بر فرشتگانش مى‌نازد و مى‌فرمايد:اين است بندۀ راستين من.»
منبع حدیث:
کتاب کنز العمّال فی سنن الاقوال و الافعال ، تالیف آقای علاءالدین علی بن حسام ، جلد ۱۶، صفحه۶۵۹ ، حدیث شماره ۴۳۱۰۳
والعاقبه للمتقین
التماس دعا
یا مهدی
موضوعات مرتبط: عفت
برچسب‌ها: حسین حسینی قمی
